بیشتر وقت‌‌ها برای نوشتن برخی واژه‌‌ها با صداهای مختلف، تردید می‌کنیم. امیدوارم با مطالب زیر توانسته باشم این تردیدها را رفع کنم.

گویای خبر – در ادامه مطلب درست‌نویسی، بخش دیگری از مطالب برای مخاطبان محترم آورده شده است.

جمله «ان ­شاء ­الله» از سـه کلمه سـاخته شـده اسـت: اِن(اگر)، شـاء (بخواهد)، الله(خدا)، یعنی: «اگر خدا بخواهد». اما جمله «انشاء ­الله» از دو کلمه سـاخته شـده اسـت: اِنشـاء (آفریدن)، الله (خدا) به معنی: «خداوند بیافریند».

برای حروف «ت» و «ط» بهتر است برای جلوگیری از چندگانه ­نویسی واژه‌‌های عربی در زبان فارسی، از «ت» استفاده شود.

* اما برخی نام‌های خاص که از رهگذر زبان عربی وارد زبان فارسی شده است، به همان صورت «ط» نوشته می‌شوند، مانند: سقراط، بقراط، افلاطون، طبیب

اگر کلمه‌­ای مربوط به زبان‌های بیگانه باشد، به صورت «ت» نوشته می‌­شود.

به کار بردن پیشوند فارسی بُل(به معنی بسیار و فراوان) برای واژه­‌های عربی، نادرست است. برای نشان دادن همین معنا برای واژه‌های عربی باید از پیشوند عربی ابو (که کوتاه شده آن «بو» است) بهره گرفت.

نوشتن واژه‌های عربی به صورتی که در زبان عربی اصلاً وجود و معنی ندارد، نادرست است.

• نویسنده : مریم زارع پستکی زاد کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی