گویای خبر – سید محمدحسین بهجت تبریزی، متخلص به شهریار، در ۱۱ دی ۱۲۸۵ در شهر تبریز متولد شد. پس از پایان دوره راهنمایی در تبریز، در سال ۱۳۰۰ از تبریز رهسپار تهران شد و تحصیلش را در مدرسه دارلفنون تا سال ۱۳۰۳ و پس از آن در رشته پزشکی ادامه داد. شش ماه پیش از گرفتن مدرک دکترا، تحصیلش را به علت شکست عشقی و ناراحتی و خیال و پیش‌آمدهای دیگر، ترک کرد. شهریار در جوانی در تهران با بزرگان هنر و ادب همنشینی و دوستی داشت از جمله با ابوالحسن صبا، محمدتقی بهار و عارف قزوینی در سال‌های بعد نیز با نیما یوشیج، هوشنگ ابتهاج، کریم امیری فیروزکوهی و برخی دیگر از هنرمندان دوستی و رابطه داشت. وی در روزهای آخر عمر، به دلیل بیماری، در بیمارستان مهر تهران بستری شد و پس از درگذشت در ۲۷ شهریور ۱۳۶۷، بنا به وصیت خود در مقبره الشعرای تبریز به خاک سپرده شد.
شهریار، شاعر و غزل سرای بلند آوازه معاصر، بی تردید یکی از چهره های برجسته شعر و ادب پارسی سرزمین ایران اسلامی است. مردم مسلمان ایران، شهریار را با شعر «علی ای همای رحمت» می‌شناسند؛ شعری که در نهایت صداقت و صفا، نام اولین پیشوای عالم تشیع حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام را بر بال شعر و ادب به جهانیان معرفی کرد و در قلوب عاشقان حضرتش جای گرفت. بنابراین بحق می توان او را شاعر معاصر اهل بیت علیهم السلام نامید.
شهریار، یکی از مظاهر بزرگ فرهنگی و هنری ایران معاصر است که هم به ترکی و هم به فارسی شعر گفته است. شعر بلند «حیدربابایه سلام» منظومه‌ای بی‌نظیر در شعر و ادبیات معاصر ماست.
مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) که خود از فرزندان عالم شعر و ادب و هنر هستند، عنایت ویژه‌ای به شهریار و شعر او داشته‌اند. معظم له در سخنان خود، از شهریار با عنوان «شهریار شعر و ادب ایران» و «بلبل داستان سرای غزل فارسی» یاد نموده‌اند و او را کسی دانسته‌اند که عاشق قرآن بود و به ویژه در آخر عمر، خویش را وقف انقلاب اسلامی کرد و انقلاب، جهاد و شهادت را در شعر ماندگار خود سرود. ایشان معتقدند: «شهریار یکی از بزرگ‌ترین شاعران همه دوران‌های تاریخ ایران است. سروده‌های او از آن دسته شعرهایی است که در دوران بعد، معروف تر و بزرگ تر از دوران خود شده‌اند.»
شهریار در ایامی که با بصیرت و شجاعت برای انقلاب اسلامی شعر می سرود، همواره از سوی عده‌ای از روشنفکران وابسته به رژیم گذشته که حتی با وی سابقه دوستی داشتند، تحت فشار بود. آنها شهریار را ملامت می‌کردند که چرا به انقلاب اسلامی دل می‌سوزاند؟ ولی در مقابل این ناملایمات و وسوسه‌ها مردانه ایستاد و با وجود برخورداری از جایگاه ادبی بسیار رفیع و کهولت سن، با اشعار خود و حضور در مجامع انقلابی، صادقانه از انقلاب اسلامی که برخاسته از اعتقادات و دل مردم بود، حمایت کرد. بنابراین، او شاعر بزرگ انقلاب اسلامی بوده است.
در تقویم رسمی کشور، سالروز درگذشت این شاعر متعهد، انقلابی و بلند آوازه ایران زمین، با عنوان «روز شعر و ادب فارسی» نامگذاری شده است و در حقیقت، روز پاسداشت و بزرگداشت منزلت شعر و ادب فارسی و همه شاعران و ادیبان گرانسنگ این مرز و بوم است.
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را که به ماسوا فکندی همه سایه هما را
دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین به علی شناختم من به خدا قسم خدا را
همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنایی بنوازد آشنا را
ز نوای مرغ یاحق بشنو که در دل شب غم دل به دوست گفتن چه خوشست شهریارا
- نویسنده : مریم زارع پستکی زاد کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی
Saturday, 4 May , 2024