لذت نوشتن (قسمت دوم)

گویای خبر – در این یادداشت در ادامه مطلب درست­‌نویسی، برخی از موارد ضروری، برای یک­پارچگی در متن‌های اداری، به شرح زیر ارایه می‌شود.

کاربرد «گذاردن»: قرار دادن چیزی به طور عینی و مشـهود در جایی که گاهی معنای مجازی هم دارد و به معنی وضع کردن و  بنیاد نهادن چیزی.

نباید بنویسیم	باید بنویسیم
بنیان­‌گزار	بنیان­‌گذار
سپرده‌­گزاری	سپرده‌‌گذاری
سرمایه‌­گزار	سرمایه‌‌گذار
سیاست­‌گزاری	سیاست‌­گذاری
فروگزار	فروگذار
قانون‌گزاری	قانون‌گذاری (وضع قانون)
نام‌­گزاری	نام­‌گذاری

 

کاربرد «گزاردن»: به جا آوردن، ادا کردن، انجام دادن.

نباید بنویسیم	باید بنویسیم
پیغام‌­گذار	پیغام‌­گزار
خبرگذاری	خبرگزاری
خدمت‌‌گذار	خدمت­‌گزار
سپاس­‌گذاری	سپاس‌­گزاری
شکرگذار	شکرگزار
کارگذاری	کارگزاری
نماز گذاردن	نماز گزاردن
وام گذاردن	وام گزاردن

 

کاربرد مصدر «کردن»

نباید بنویسیم	باید بنویسیم
استعفا دادن	استعفا کردن
استفاده بردن	استفاده کردن
استمداد طلبیدن	استمداد کردن

 

کاربرد عبارت «لازم به یادآوری است که»

نباید بنویسیم	باید بنویسیم
لازم به یادآوری است که	یادآوری این نکته لازم است/ باید یادآور شویم که/ باید متذکر شویم که

 

کاربرد «به عنوان»

نباید بنویسیم	باید بنویسیم
وظیفه خود را به عنوان کارمند انجام می‌دهد.	وظیفه کارمندیِ خود را انجام می‌­دهد.

 

«تنوین» ابزار ساختن قید در زبان عربی است و برای واژه­‌های عربی جایز است و کاربرد آن با واژه­‌های فارسی و بیگانه، درست نیست و بهتر است به جای آنها، قیدهای بدون تنوینی که همان معنی را می‌رسانند، به کار برد. به کار بردن کلمات فارسی با تنوین هم به هیچ‌­وجه درست نیست.

نباید بنویسیم	باید بنویسیم
اتفاقاً	ناگهان، از اتفاق
احتراماً	با احترام، از روی احترام
احتمالاً	شاید، به احتمال
اخیراً	به تازگی
اقلاً	دست­کم، حداقل
اکثراً	اغلب، بیشتر، حداکثر
اولاً	اول، اول این­‌که، اول آن­‌که
بعضاً	گاهی
تلفناً	به وسیله تلفن، تلفنی
تلگرافاً	با تلگراف، تلگرافی
جاناً	از روی جان
خواهشاً	خواهش می‌­کنم، خواهشمندم
دوماً	دوم، دوم این­‌که، دوم آن­‌که
دایماً	همواره، همیشه، پیوسته
زباناً	به طور زبانی
شدیداً	به تندی، به شدت
ظاهراً	به­ ظاهر، گویی
عمداً	به عمد
فوراً	بی‌­درنگ، به زودی
قهراً	ناگزیر
کراراً	بارها
گاهاً	گاهی
معمولاً	به طور معمول
ناچاراً	به ناچار
ندرتاً	به ندرت