گویای خبر –  آن چه یک نوشته را زیبا می‌کند، درست‌نویسی است. در ادامه، بخش دیگری از مطالب به منظور بهره‌برداری در نوشته‌ها ارایه می‌شود:

«همزه» ساکن در آخر کلماتی که الف دارند، از آخر آنها حذف می‌شود.

نباید بنویسیم باید بنویسیم
آراء آرا
ابتداء ابتدا
ابقاء ابقا
اثناء اثنا
اجراء اجرا
احصاء احصا
احیاء احیا
ارتقاء ارتقا
استثناء استثنا
اشیاء اشیا
اعضاء اعضا
امضاء امضا
املاء املا
انشاء انشا
زهراء زهرا
علماء علما
وزراء وزرا

 

* این‌­گونه کلمات، وقتی در فارسی به کلمه ­ای دیگر اضافه می‌­شوند، به جای همزه، حرف «ی» می­‌گیرند.

نباید بنویسیم باید بنویسیم
آراء ممتنع آرای ممتنع
ابتداء متن ابتدای متن
ابقاء سند ابقای سند
اثناء کار اثنای کار
اجراء طرح اجرای طرح
احصاء مطالب احصای مطلب
احیاء محیط زیست احیای محیط زیست
ارتقاء شغل ارتقای شغل
استثناء معمول استثنای معمول
استیفاء حقوق استیفای حقوق
اشیاء خانه اشیای خانه
اعضاء جلسه اعضای جلسه
امضاء نامه امضای نامه
املاء فارسی املای فارسی
انشاء خوب انشای خوب
زهراء فاطمه زهرای فاطمه
علماء معزز علمای معزز
وزراء کابینه وزرای کابینه

 

* اگر حرف پیش از همزه پایانی، ساکن یا یکی از مصوت‌های بلند «آ» و «او» و «ای» باشد، بدون کرسی نوشته می‌شود.

نباید بنویسیم باید بنویسیم
ماء ما
جزء جز
سوء سو
شیء شی

* کلمه «جزء» در فارسی به صورت «جزو» نیز تلفظ می‌شود: این نامه، جزوی از یک بخشنامه اداری است.

* اگر حرفِ پیش از همزه پایانی، مفتوح باشد، روی کرسی «ا» نوشته می‌­شود.

نباید بنویسیم باید بنویسیم
خلاء خلأ
مبداء مبدأ
ملاءعام ملأعام
ملجاء ملجأ
منشاء منشأ

 

  • نویسنده : مریم زارع پستکی زاد کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی