گویای خبر – در ادامه مطالب لذت نوشتن و درست‌نویسی، ضروری است برخی موارد قواعد عربی که در دستور زیان فارسی وارد شده است، به قرار زیر درست‌نویسی شود.

«ه و ـه» عربی، اگر در آخر کلمه تلفظ شود، به صورت «ت» نوشته می‌‌شود.

«ه و ـه» عربی، اگر در آخر کلمه تلفظ نشود، به صورت «ه و ـه»(های غیرملفوظ) نوشته می‌‌شود و در این حالت، از قواعد مربوط به «های غیرملفوظ» تبعیت می­‌کند.

«می» همیشه از ماده فعل جدا نوشته می‌­شود.

حذف بی‌­قرینه «فعل کمکی»، نادرست است.

«بی» و به ویژه جزء «کم»، جدا از جزء پس از خود نوشته می‌­شود، مگر آن که کلمه بسیط­ گونه باشد، یعنی معنای آن دقیقاً مرکب از معانی اجزای آن نباشد، مانند بیجا، بیچاره، بیخود، بیداد، بیراه، بیزار، بیگانه، بینوا، بیهوده.

«ترکیب‌های عطفی» جدا از هم، ولی بدون فاصله نوشته می‌­شوند.

به کار بردن دو واژه‌ مترادف، ضرورتی ندارد.

• نویسنده : مریم زارع پستکی زاد کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی